s. Teresa Błaszczyk R.M.
Być czy mieć
Wolność
to znaczy być
m i e ć
najczęściej niewola –
Czy żyję po to
by jeść i pić
czy celem życia
dolar? –
Czy mam się
pogrążyć tak
by w doczesności
ugrzęznąć?
Przeminie wszystko
życia czas
a b y ć
to znaczy
w i e c z n o ś ć –
Mitomania
Odbić się od dna
za wszelką cenę
choćby
po drabinie kłamstw
się wydostać
na widną
i przestronną scenę
by wykreować
wymarzoną postać –
Lecz gdy huragan braw
ustanie
i reflektory zgasną
wtedy co dalej
mitomanie
jakich kłamstw
nowe pasmo?
I komu będziesz
mydlić oczy?
Wspomnij jak BÓG
ze czci się wyzuł –
Ten sam tłum
co za Nim kroczył
wołał – hosanna
a potem ukrzyżuj!
Głos nienarodzonego
Mamo –
pukam do twego serca
jestem tuż pod nim
bliziutko –
Mamo
czy słyszysz?
To ja cząstka ciebie
chociaż taka malutka
Pod twoim sercem
moje serduszko bije
cieszę się że jestem
że żyję –
Ale czy ty chcesz
mamo
abym żył w tobie?
Będziesz mi życia bramą
Czy grobem? –
Czy starczy dla mnie miejsca
w domu twoim?
Pukam do twego serca
i tak się boję –
Może ci zbraknie odwagi
może trudu się zlękniesz?
Nie nie
to niemożliwe
na pewno masz oczy piękne
dłonie troskliwe czułe
i wiem
przyjmiesz mnie chętnie
jak inne matki
tak samo
bo jesteś MOJĄ
MAMĄ! -
Siostra Teresa Błaszczyk R.M. urodziła się w 1923 roku w Warszawie. Ukończyła Instytut Pedagogiki Specjalnej. Podczas Powstania Warszawskiego została wywieziona do Niemiec. W 1946 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi. Od 1981 roku mieszka w domu zakonnym w Izabelinie. Zajmuje się twórczością poetycką i malarstwem. Maluje przede wszystkim portrety świętych, ale także pejzaże.
Wiersze pisała już podczas okupacji. Jak wspomina, „wychowałam się na poezji młodopolskich pisarzy i mimo woli uległam ich wpływom”. Jej utwory publikowały czasopisma literackie i emitowały rozgłośnie. Komponowała do nich muzykę. Ukazały się też tomiki: „Prześwietlić Bogiem” 1990, „Oczekiwanie” 1992, „Nim słońce” 1993, „Ziarno życia” 1996, „Z głębokości 2001, „Na różne okazje” i „Okruchy” 2001, „Szpalerem słoneczników” i 
„Świetlisty łuk” 2002. Ten ostatni był hołdem wdzięczności Bogu za beatyfikację Zygmunta Szczęsnego Felińskiego, założyciela Zgromadzenia. Z okazji jego kanonizacji ukazały się „Odcienie błękitu. Wiersze zebrane od 1942 do 2009 roku.” (Izabelin 2009)
Arcybiskup Zygmunt Szczęsny Feliński (1822-1895) założył Zgromadzenie Sióstr Rodziny Maryi w 1857 roku dla opieki nad dziećmi, chorymi i starymi. W 1862 roku został metropolitą warszawskim, ale już po 16 miesiącach zesłano go w głąb Rosji za obronę Kościoła i Ojczyzny. Po 20 latach został zwolniony, ale bez prawa powrotu do Warszawy. Osiadł w Galicji, zmarł w Krakowie. Pozostawił wzór życia świątobliwego pasterza-wygnańca, całkowicie oddanego Bogu i bliźnim.
(abp Z. Feliński, mal. s. Teresa Błaszczyk)
Zgromadzenie Franciszkanek Rodziny Maryi liczy obecnie 1200 sióstr. Dom Generalny w Warszawie zarządza trzema prowincjami w Polsce, dwiema w Brazylii i placówkami na Ukrainie, Białorusi, w Rosji, Kazachstanie i Rzymie. Dom w Izabelinie przy ul. Siemiradzkiego wzniesiono w 1932 roku, początkowo jako letnisko dla dzieci. Przechodził różne koleje losu, a obecnie jest domem opieki dla sióstr emerytek, rencistek i chorych.
